چاه ارت چیست؟
چاه ارت چاه عمیقی است که در نزدیکی ساختمان به صورت عمقی حفر میشود و طبق اصول و تجهیزاتی که در آن باید رعایت شود، اضافه ولتاژ وارد آمده را به زمین متصل میکند.
عمق چاه ارت:
عمق چاه ارت برای منازل مسکونی و امکان صنعتی متفاوت میباشد. برای منازل مسکونی عمقی ما بین ۳ تا ۵ متر کفایت میکند، اما برای کارخانجات بیمارستانها ادارات و سازمانها عمق چاه باید ۶ تا ۱۰ متر باشد. جدا از عمق این چاه دقتی است که برای حفر و راه اندازی آن بکار گرفته شود، زیرا که پس از راه اندازی این چاه امکان دسترسی به آن وجود ندارد.
تجهیزات اصلی چاه ارت:
صفحه مسی:
در انتهای چاه از ورقههای مسی بصورت عمودی استفاده میشود که سیم مسی به این ورقهها جوش داده میشود (اتصال صفحه مسی و سیم مسی از اتصالات مهم میباشد که حتما باید با جوش دادن به یکدیگر متصل شوند و با بست امکان پذیر نیست.) با اتصال این دو به یکدیگر ولتاژ و بار اضافه به راحتی به زمین منتقل میشود.
سیم مسی:
همانطور که گفته شد سیم مسی به صفحه مسی جوش داده میشود تا انتقال بار به زمین انجام شود. از سیم مسی به دلیل رسانای قوی بودن استفاده میشود که در نتیجه این انتقال با سرعت بالاتری صورت میگیرد.
میله مسی:
از میله مسی به عنوان جایگزین صفحه مسی استفاده میشود. در مکانهایی که کندن زمین مشکل است از میله مسی که ساختار محکمی دارد و میتواند به راحتی به زمین کوبیده شود استفاده میکنند.
میله مسی در واقع نوعی میله گالوانیزه محکم است.
بنتونیت:
بنتونیت مخلوطی از ذغال و نمک است که به عنوان پر کننده چاه ارت مورد استفاده قرار میگیرد؛ و حفرهها و جاهای خالی اطراف میله زمین را پر میکند.
شینه ارت:
به منظور اتصالات در چاه ارت مورد استفاده قرار میگیرد که وظیفه هدایت جریان الکتریکی به قطعات مختلف تابلو را به عهده دارد.
کابلشو:
برای اتصال کابل به قسمتهای دیگر چاه ارت از این تجهیز استفاده میگردد.